►Opinyon ng Malikot na Imahinasyon

Hello Philippines and hello World. Yan ang bati ni Cap. Ronaldo Mendoza sa bisperas ng laban ni Venus Raj. Ano ang kanyang kailangan? Simple lang, maibalik sya sa pwesto at kwestyunin ang desisyon ng Ombudsman.

Were caught asleep in a tense situation while waiting for another move or an explosion. Sumabit ng malupit ang Perlas ng Silangan na nagresulta sa pagsigaw ng katarungan ng nasa katabi nating Island.

Who’s to blame? No one? Ganyan tayong mga Pilipino, turo dito turo doon. Pero nakalimutan yata nila ang principle ng pagtuturo na ginawan ko ng sariling bersyon, “once you point a finger, remember that there are three fingers left and are currently pointed to yourself”.
Nagkaroon tuloy ng permature publicity ang “Philippines” sa trending topic ngtwitter at facebook. Sari saring komento pero ang mas masakit ay kapwa Pilipino ang biktima dito. Ikinakahiya ang sariling lahi sa ating bansa at sa home bae ng mga biktima at “RACISM” ang pamamahiya.

Walang nanawagan ng kapayapaan kundi ko pa nakita ng tweet ni Jackie Chanand i quote “HK is a nation built by a lot of different people..don’t worry! We do not hate!”

Madaling manisi pero ang solusyon sa lahat ng suliranin ay magsisimula sa sarili. Mas mainam na nga naman ang sobra kesa laging kulang. Kulang ang gamit ng ating Kapulisan. Ang media ay masyadong naging bayani sa panahon na nakatutok sa mahalagang issue ang sambayanan. Ang mga USI ay nagkalat kaya ang isa sa kanila ay tinamaan at ang mas nakakainis ay ang nagpapicture pa na mga ignorante na lalong ikinainit ng ulo ni mga HK nationals.

Kawawa ang mga namatay, kawawa ang pamilya ni Mendoza at kawawa ang sambayanan. Mabuti nalang at nakabawi si Venus Raj na pansamanatalang pinawi ang muhi ng bawat isa. Kaya ngayon ay tutok satin anmg buong mundo, at di naman ako nawawalan ng pag-asa na makakabawi ang lahing Pilipino.Ganyan naman tayo, sanay sa gipitan at hindi papatalo kahit inaapakan!